وبلاگ

 فروسیلیسیم آمیژانی است از آهن و سیلیسیم كه از طریق حرارت دادن ، احیا ء و ذوب
سنگ آهن و سیلیس (كوارتز) توسط كربن ، عمدتا در كوره های قوس الكتریكی تولید می .دنشو
نسبت تركیبی آن عمدتا از 10 تا 90 درصد سیلیسیم و بقیه آهن است . در همین حال عناصر
ناخالصی نظیر منگنز ، ،كرم فسفر ، گوگرد و آلومینیم در مقادیر كمتر از 0/5 درصد در
فروسیلیس می توانند حضور داشته باشند . كربن به عنوان ناخالصی (ناخواسته) و همچنین به
عنوان عنصر سوم در انواع فروسیلیسها حضور دارد . فروسیلیسیم یكی از آمیژانهای مورد
مصرف در صنایع مختلف ، به خصوص صنایع متالورژی است و از این نظر اهمیت بالائی دارد .
چگونگی كاربرد این ماده در صنعت تا حدود زیادی به نسبت آهن و سیلیسیم موجود در آن و
همچنین ناخالصیهای متعارف بستگی دارد . فروسیلیسیم در صنایع متالورژی به عنوان عنصر
آلیاژی ، جوانهزا و اكسیژنزدا و سیلیسیم تقریباً خالص در صنایع الكترونیكی به عنوان نیمه
هادی و یكسوكننده می تواند كاربرد داشته باشد . علاوه بر آن مشتقات تركیبی سیلیس در
ساخت رزینهای سیلیسیمی ، لعاب ،ها لاستیک و … مصرف می .شود .

صنعت فروآلیاژ
 فروآلیاژ آ ، لیاژ هایی هستند كه از آهن و یک یا چند عنصر دیگر تشكیل شـده انـد و شـرایط آ سـان
داخل شدن عنصر یا عناصر مورد نظر به فولاد یا چدن مذاب را فراهم می كنند . نقش این عناصر مـی توانـد
شامل اكسیژن زدایی و یا ایجاد ساختار مورد نظر و دستیابی به خواص فیزیكـی و شـیمیایی مطلـوب بـرای
كاربردهای معین انواع فولاد و چدن باشد .
 این عناصر عبارت اند از سیلیسیم . منگنز . كروم . مولیبدن . وانادیوم . تیتانیوم . كبالت . نیكل و تنگستن .
 …و افزودن عناصر فوق الذكر به صورت خالص به آلیاژ های ( فولاد و چدن ) به دلایل زیر انجام نمی شـود :
 [29]
1- تولید بعضی از فلزات به صورت خالص از لحاظ اقتصادی مقرون به صرفه نیست .
2- قیمت عناصر آلیاژی به شكل خالص بسیار گران و هزینه تولید آ نها بسیار زیاد است .
3- نقطه ذوب عناصر در حالت خالص بیشتر از حالت آلیاژی است . لذا ایجاد دمای مورد نظر برای ذوب
عناصر خالص علاوه بر ایجاد هزینه های بیشتر برای تولید، مشكلات فنی زیادی هم به دنبال دارد و
اصولاً ا ستفاده از فروآلیاژ ها به طور قابل توجهی آسان تر از افزودن عناصر به صورت خالص است .
 بعضی از فرو آلیاژ ها نقش جوانه زدایی فاز های معینی از جمله گرافیت كـروی و یـا بهینـه سـازی و
پالایش ریز ساختار را در آلیاژ های چدن بازی می كنند و به ایـن فروآ لیـاژ هـا مـواد تلقیحـی یـا جوانـه زا
 inoculant می گویند . [29 ]
 كاربرد عمده فرو آلیاژ ها در صنایع تولید انواع چدن و فولاد ریخته گری و الكترودسازی است . از این رو
فروآلیاژ ها در تولید فولاد و قطعات ریخته گری فولادی و چدنی نقش منحصر به فردی ایفا مـی كن نـ د لـذا
توسعه ظرفیت تولید فولاد و چدن در ایران مانند سایر كشورها با افزایش مصرف فروآلیاژ همراه خواهد بـود .
بر این اساس تولید فروآلیاژ ها از نظر كمی و كیفی به تولید فولاد و گسترش صـنایع ریختـه گـری وابسـته
است و هر قدر تولید فولاد و قطعات ریخته گری شده چدن بیشتر باشد نیـاز بـه فروآلیـاژ هـا بـه خصـوص
فروسیلیسیم بیشتر خواهد بود آ از . نجا كه تولید فولاد در توسعه اقتصادی نقش مهمی دارد لذا تولید فروآلیاژ
ها برای اقتصاد ملی از اهمیت بسیاری برخوردار است . با توجه به اینكه تهیه مواد اولیه و انرژی زا برای تولید
فولاد در ایران مشكل زیادی ندارد و هم اكنون ( 1388 ) تقریبا معادل كل تولید داخلی محصولات فـولادی ،
متاسفانه از خارج وارد می شود . مسلما در آینده با راه اندازی و بهره برداری از كارخانه های در دست تجهیز
تولید فولاد ، مصرف فروآلیاژها مخصوصا فروسیلیس یم در كشور باید افزایش یابد
 در حال حاضر 6 نوع فروآلیاژ و اكسید مولیبدن در 19 واحد فروآلیاژ و اكسید مولیبدن در ایران تولید
می شوند