وبلاگ

روش استخراج جبهه كار بلند، روش قدیمی است كه از اوایل قرن هفدهم میلادی در معادن زغالسنگ
اروپا رواج پیدا كرد و به سرعت در تمام كشورهای تولید كننده زغالسنگ به استثنای ایالات متحده به كار گرفته
بتدریج مورد استفاده قرار گرفت، كاربرد روش 1 شد.از اوایل دهه 1960 به بعد كه وسایل نگهداری خود پیشرو
روشی مابین دو روش جبهه كار بلند و ، اتاق در ایالات متحده نیز رواج یافت. روش استخراج جبهه كار كوتاه
وپایه است و از مزایای هردوی این روشها بهره مند می باشد به طوری كه با به كارگیری ماشین دارای تولیدی
پیوسته بوده و با به كارگیری نگهدارنده های قدرتی محیط ایمنی را در كارگاه فراهم ساخته است[3].
ایجاد یک نگهدارنده متحرك و جدا كردن منطقه 2 وظایف عمده نگهدارنده های قدرتی، نگهداری سقف بلافاصل
تخریب از جبهه كار زغال جهت ایجاد محل كاری ایمن برای تردد افراد و ماشین زغال كن می باشد علاوه بر
این راه مفیدی نیز برای تهویه جبهه كار فراهم خواهد آمد. نگهدارنده های قدرتی در انواع مختلفی كاربرد دارند
كه شامل قاب، گوه، سپر و سپر تخریب می باشند.

وش اتاق وپایه، استخراج از طبقات فرعی و استخراج به روش كارگاه و پایه جزء روش های بدون
نگهداری می باشند. به عبارت دیگر در این روشها از وسایل نگهداری مصنوعی جهت نگهداری سقف كارگاه
تقریبا هیچ استفاده ای نمی شود. در بعضی از این روشها مانند اتاق وپایه، كارگاه و پایه و انباره ای از خود ماده
معدنی به عنوان نگهدارنده سقف كارگاه استفاده میشود اما به دلیل اینكه نگهدارنده مصنوعی در كار نیست لذا
این روش جزء دسته روش های بدون نگهداری می باشند [8].
در روش های با نگهداری، همانطور كه از نام آنها مشخص است، از یک وسیله نگهداری مصنوعی جهت
نگهداری سقف كارگاه استفاده می شود. این نگهداری به صورت پر كردن كارگاه اتخراج نیز می تواند باشد.
روش هایی از قبیل استخراج ستونی و استخراج با چوب بست كاری وسیله نگهدارنده غالب، تیرهای چوبی می
باشند كه پس از اتمام كار استخراج بازیابی نخواهند شد.در روش كندن و پر كردن كه روشی پر هزینه می
باشد(به دلیل عمل پر كردن كارگاه استخراج) كارگاه به طور مرتب و پس از استخراج هر برش در ماده معدنی، با
باطله پر میشود. این عمل به دو دلیل عمده انجام می شود: یكی نگهداری دیوارهای كارگاه و دیگری ایجاد
سكوی كاری برای انجام برشهای بعدی [9].
استفاده از روش هایی كه در آنها از روش های نگهداری پر كردن استفاده می شود از دهه های بعد از
جنگ جهانی دوم رو به كاهش گذارده است. امروزه فقط روش استخراجی كندن و پركردن به علت آنكه قابلیت
مكانیزاسیون بالایی دارد و همچنین افزایش یافتن هزینه های سایر روش های نگهداری مصنوعی (بطور نسبی) در
شرایط كاملا خاصی به كار برده میشود [8].
روش های با نگهداری در استخراج كانسارهای فلزی و غیرفلزی كاربردهایی پیدا كرده اند،ولی فقط درصد
كمی(حدود 4 درصد) از تولیدات مواد معدنی زیرزمینی با این روش ها استخراج می شوند. در كلیه این روش
ها، استخراج ماده معدنی به صورت قائم رو به بالا انجام می گیرد. به عبارت دیگر عملیات استخراج از پایین
ترین افق ماده معدنی شروع میشود وبه موازات دیوارهای ماده معدنی و به سمت بالا ادامه می یابد [8].
روش های تخریبی، كه روش هایی با تولید و راندمان بالا می باشند، عبارتند از روش جبهه كار طولانی،
روش جبهه كار كوتاه، روش تخریب در طبقات فرعی و روش تخریب توده ای. در این روش ها همراه با استخراج
ماده معدنی سقف كارگاه بلافاصله تخریب می شود و به داخل كارگاه استخراج فرو می ریزد.مهمترین عامل در
استفاده از این روش ها قابلیت تخریب سقف كارگاه می باشد. در شرایطی كه سقف كارگاه به خوبی تخریب
نشود، ممكن است كه این گونه روش ها كارایی مناسب نداشته باشند.علت این امر این است كه بارهای قائم
6
وارده بر جبهه كار پیشروی با عدم تخریب سقف افزایش می یابد و شرایطی را ایجاد میكند كه خطر بالقوه انفجار
در معدن را افزایش می دهد [8].