وبلاگ

ای بر شناسایی چهره
در دنیای به هم پیوسته و پیچیده امروزی، نگهداری و امنیت اطلاعات، بسیار مهم و مشکل شده
است، هر چند وقت یکبار در مورد تبهکاری های مربوط به کارتهای اعتباری، هك شدن کامپیوترها و
نقض امنیت در شبکه ها و دولت ها، چیزهایی می شنویم. در بیشتر این کلاهبرداری ها، افراد خاطی، به
نحوی امنیت سیستم ها را با عبور از سد محافظت های از قبل تعیین شده، مورد دستبرد قرار داده اند.
تکنولوژی های جدید برای تعیین هویت منحصر به فرد هر كس، بر پایه روش های بیومتریك
بنیان نهاده شده اند. این روش ها، روش های خودکاری از بازبینی و تشخیص هویت موجودات زنده در
زمینه ویژگی های فیزیکی، از قبیل اثر انگشت، وضعیت چهره و یا سایر رفتارهای افراد، از قبیل دست
دادن، می باشند. در میان روش ها و رویه های مختلفی كه برای تعیین هویت افراد ارائه شده اند، روش
هایی که از ویژگی های فیزیکی استفاده می کنند، علی رغم مشكلاتی كه هنگام پیاده سازی و بكارگیری
دارند، قابل اعتمادتر از آنهایی هستند که ویژگی های فیزیولوژیکی(زیستی) را بكار می گیرند.
با بررسی زندگی دیجیتالی بشر، به راحتی متوجه این نكته خواهیم شد كه امروزه بشر با نیازهایی

مواجه است که در سالهای قبل این نیازها وجود نداشت. این نیازها شامل سازمان، گروه و امنیت آنها می
باشد. همیشه افزایش جمعیت و تحرک آن در جهت های مختلف، باعث بالا رفتن راه های اشتراک
اطلاعات و انتقال آن، شده است، که این تغییر مکان ها، معمولا در ساختارهای پیچیده ای انجام می
شوند. همانطور که تحرك، برگرفته از رفتارهای انسانی و اطلاعاتی است، امنیت نیز اطلاعات شخصی و
مقادیر آنها را شامل می شود. برای نمونه، روش تشخیص چهره، یکی از چندین روش بیومتریک است که
دارای دقت بالا بوده و می تواند تا مدت ها قابل اتکا باشد. برخلاف روش های دیگر اعتبار سنجی، که لازم
است تا کاربر حداقل شناسه ورودی و كلمه عبور، را به یاد داشته باشد، در روش های مبتنی بر تشخیص
چهره، کاربر خیلی راحت با چهره خودش، می تواند در پروسه اعتبار سنجی وارد شود. همچنین روش
های مطمئن زیادی از تشخیص بیومتریک اشخاص، وجود دارد. برای مثال، روش های آنالیز اثر انگشت یا
4
بررسی عنبیه و شبکیه اشخاص نیز، هم اکنون وجود دارند. به این دلیل که یک تصویر چهره، می تواند از
روبرو یا حتی نیم رخ باشد، بیشتر اوقات بدون همکاری و اطلاع شخص مورد نظر، عمل می کند.
تصاویری که در آنها چهره وجود دارد، برای فعل و انفعالات کامپیوتری هوشمند مبتنی بر دید
انسان ضروری می باشند و تلاش های تحقیقی در پردازش چهره شامل مواردی از قبیل شناسایی چهره،
جستجوی صورت، برآورد حالت چهره و شناسایی حالات چهره می باشند. برای ساخت سیستم های تمام
خودکاری که اطلاعات موجود در تصاویر چهره را تحلیل و از آن استفاده می کنند، نیازمند الگوریتم های
کارآ و دقیق برای شناسایی چهره هستیم. یک تصویر را در نظر بگیرید، هدف شناسایی چهره( فارغ از
موقعیت سه بعدی آن، جهت و وضعیت نوری تصویر)، تعیین تمام نواحی تصویر است که در آن حداقل
یک چهره وجود دارد. چنین مساًله ای با چالش و مشكلات فراوانی مواجه است، زیرا وضعیت چهره ها
ثابت نبوده و معمولا از لحاظ اندازه، شکل، رنگ و بافت دچار تغییر می شوند.