وبلاگ

-شهلا مسیبی و همکاران (۱۳۹۲) در مطالعه ای، مقایسه مؤلفه‌های هوش هیجانی و رفتار جامعه‌پسند در سالمندان موفق و ناموفق را مورد سنجش قرار دادند روش آن ها: از نوع علی- مقایسه‌ای است. نمونه این پژوهش ۱۵۰ نفر از سالمندان شهر رفسنجان بودند که از میان سالمندان شهر رفسنجان به صورت نمونه‌گیری تصادفی مرحله‌ای انتخاب گردیدند. برای جمع‌آوی داده ها از پرسشنامه‌های سلامت عمومی گلدبرگ و ویلیامز، رضایت از زندگی دینر، ایمونز، لارسن و گریفین، هوش هیجانی بار- آن و مجموعه شخصیت جامعه پسند پنر استفاده شد . یافته ها: تجزیه و تحلیل داده ها نشان داد که بین دو گروه از سالمندان (موفق و ناموفق) در هوش هیجانی و رفتار جامعه‌پسند تفاوت معناداری وجود. داشت آزمون t نشان داد که میانگین نمرات هوش هیجانی و رفتار جامعه‌پسند در سالمندان موفق نسبت به سالمندان ناموفق بیشتر است (۰۵/۰>p). بحث و ‌به این نتیجه دست یافتند که سالمندان موفق در مقایسه با سالمندان ناموفق از هوش هیجانی و نگرش‌های جامعه‌پسند بالاتری برخوردارند. با توجه به افزایش آمار سالمندان در سال‌های آتی نتایج این پژوهش کاربردهای ضمنی فراوانی در برنامه ریزی برای جامعه سالمندان دارد.

– فاتحی زاده و احمدی(۱۳۹۰) در پژوهش خود نشان دادند که زوج های عادی و متقاضی طلاق در روان رنجورخویی، گشودگی به تجربه و وظیفه شناسی تفاوت معناداری با یکدیگر دارند. همچنین یافته های این بررسی نشان داد که در زوجین متقاضی طلاق ارتباط معناداری بین مؤلفه‌ های شخصیتی با اضطراب ادراک شده در این افراد وجود دارد.

فینچام و همکاران^[۲۶] نیز در سال ۲۰۰۸ نشان دادند افسردگی و ناراحتی در زوج ها با میزان اضطراب آن ها حتی در سطح جامعه نیز رابطه معناداری دارد و این امر بر میزان رضایت زناشویی این افراد اثرگذار می‌باشد.

• • شمسایی و همکاران در سال ۲۰۰۷ نشان دادند که هرگاه زوجین تعهد لازم به یکدیگر را نداشته باشند، شناسایی و مدیریت احساسات خود و دیگران، یعنی توجه را از دست می‌دهند و ماحصل این فرایند، کاهش آستانه تحمل، افزایش پرخاشگری و تمامی چیزهایی است که می‌تواند موجب تنش های زناشویی شود. ‌بنابرین‏ این مطالعه نشان داد هوش هیجانی نقش مهمی را در رضایت زوجین از یکدیگر ایفا می‌کند و ارتباط معناداری با افسردگی و اضطراب میان زوجین دارد.

• تیرگری و همکاران(۲۰۰۶) نیز سطوح هوش هیجانی و رضایتمندی زناشویی و رابطه ساختاری آن ها را در زوج های ناسازگار مقایسه کردند و نشان دادند که بین مؤلفه‌ های هوش هیجانی و رضایت از زندگی رابطه مثبت معناداری وجود دارد، این بررسی نشان داد که کفایت های هیجانی، سازه ای بنیادین و اثرگذار بر بهبود و تقویت روابط زناشویی می‌باشد.

– محسنیان و کرملو درسال۸۷ در پژوهشی با هدف بررسی رابطه میان تمایزیافتگی خود و هوش هیجانی در افراد مراجعه کننده به مراکز قضایی و افراد مایل به ادامه زندگی مشترک در شهر تهران انجام دادند. نمونه مورد پژوهش آنان شامل ۶۱ نفر از مراجعه کنندگان به مراکز قضایی و ۶۱ نفر از افراد مایل به ادامه زندگی مشترک که با بهره گرفتن از شیوه نمونه گیری در دسترس انتخاب شدند، می‌باشد. هر دو گروه به پرسشنامه تمایزیافتگی خود و هوش هیجانی پاسخ دادند. نتایج به دست آمده نشان می‌داد که تفاوت معناداری میان گروه آزمایش و گواه ‌در مورد هوش هیجانی و تمایزیافتگی خود وجود دارد. افراد گروه گواه دارای هوش هیجانی و تمایزیافتگی بالاتری نسبت به افراد گروه آزمایش بودند. ‌بر اساس تحلیل نتایج رگرسیون به شیوه گام به گام می توان مؤلفه جدایی عاطفی در متقاضیان طلاق (%۱۳=R2) و متغیرهای واکنش هیجانی، جایگاه من و جدایی عاطفی در افراد عادی (%۲۸=R2) را به عنوان متغیرهای پیش بین برای هوش هیجانی تلقی گردیده بود.

• منصور حکیم جوادی و ‌همکاران (۱۳۸۶) تحقیقی با عنوان مقایسه رابطه ناتوانی هیجانی، استرس و دلبستگی در زوج‌های در شرف طلاق اانجام داده‌اند. تعداد کل جامعه آن ها ۱۱۹ زن و ۶۳ مرد در شرف طلاق بوده این جامعه با بهره گرفتن از روش در دسترس در دادگاه خانواده شهر رشت انتخاب شدند. ابزارهای پژوهش شامل مقیاس ناتوانی هیجانی تورنتو (۱۹۹۶، TAS-20, Bressi al.,)،) پرسشنامه فشار روانی ادراک شده( ۱۹۸۷، (PSS, Cohen, et, alو پرسشنامه سبک‌های دلبستگی بزرگسالان (هزن و شیور، ۱۹۸۷) بود از ضرایب همبستگی پیرسون، پلی‌کوریک و پلی سریال و تحلیل رگرسیون چندگانه با حضور ۸ متغیر پیش‌بین جنسیت، سن، استرس، دلبستگی ایمن، اجتنابی، دوسـوگرا، میزان تحصیلات و تـعـداد فـرزنـدان و تحـلیـل واریـانس چندمتغیـری (MANOVA) استفاده شد. یافته های پژوهش حاکی از آن است که استرس با مؤلفه‌های دلبستگی و مؤلفه‌های ناتوانی هیجانی روابط معناداری را نشان می‌دهد. همچنین انواع دلبستگی و مؤلفه‌های ناتوانی در تشخیص عواطف دارای رابطه معنادار است. یافته دیگر پژوهش متوجه متغیرهایی بود که به وسیله آن‌ ها ناتوانی هیجانی پیش‌بینی می‌شود. در این تحلیل سه متغیر میزان تحصیلات، استرس و دلبستگی دوسوگرا ۳۲/۰ تغییرات ناتوانی هیجانی را پیش-بینی می‌کردند. یافته دیگر این تحقیق آن بود که با توجه به استرس‌زا بودن فرایند جدایی، این استرس در زنان و مردان تفاوت معناداری ندارد.

ب- خارجی

• • شارما و پراکاش ^[۲۷](۲۰۱۵)در پژوهشی با هدف بررسی همسران متقاضی طلاق توافقی بر روی ۲۰۲ زوج از منظر هوش هیجانی و اضطراب اجتماعی به نتایجی دست یافتند که هر دو گروه از نظر سن، جنس، تحصیلات، شغل، وضعیت تاهل و همسان شدند. تمام شرکت کنندگان در سلامت عمومی پرسشنامه-۱۲ و پرسشنامه هوش هیجانی منگل (MEII) انجام گرفت.این گروه از همسران نمرات قابل توجهی پایین تر در تمام قلمروهای MEII مانند آگاهی درون (احساسات خود)، آگاهی فردی (دیگران احساسات)، مدیریت درون (احساسات خود) و مدیریت فردی (دیگران احساسات)، و هوش عاطفی در مجموع به دست آمده مقایسه با همتایان عادی خود است.

• • ال اسمیت^[۲۸] و همکارانش (۲۰۰۸) در پژوهشی اطلاعات صفت هیجانی (EI)، الگوهای ارتباطی درگیری ها، و رضایت از رابطه در زندگی مشترک بدون ازدواج زوج به جنس مخالف را مورد بررسی قرار دادند. جامعه این تحقیق۸۲ زوج بودند که از پرسشنامه های استاندارد کوتاه (رگه و فارنهام، ۲۰۰۶)، الگوهای ارتباطی پرسشنامه (کریستنسن و Sullaway، ۱۹۸۴)، و تصور داشتن ارتباط قطعات با کیفیت (PRQC) پرسشنامه (فلچر، سیمپسون ، و توماس، ۲۰۰۰). استفاده شد در این تحقیق زوج های راضی از زندگی احتمال بیشتری نسبت به زوج ناراضی به درک خود را به عنوان داشتن سطح EI مشابه به شریک زندگی خود داشتند.و هچنین متغییر های تحقیق شرکای زندگی بودند که تنها متغییر های معنا دار بودند .در این نتایج تحقیق با اشاره به اهمیت هوش هیجانی و الگوهای ارتباطی در رضایت از رابطه بحث شده است.